Sana Hiç Şiir Okumadılar mı?

“Ben bal, sen sirke… Ne yapsak gene de denk olamayız birbirimize.”

Canım... Sana hiç şiir okumadılar mı? Aşkı tedavülden kaldırmış gibi bakıyorsun. Her şeyi görmüş ne kaydıracak ne kaldıracak gücün kalmamış gibi. Bu yüzyılın bağımlılığına ve genlerindeki karabasana yenilmişsin. Kime baksan ışığını büküyorsun. Benimse yapay olmayan ışınlarım tenine uğradı. Onları da kendin gibi karartacağını düşünüyorsun. Yanılıyorsun. İçimde dolaşan ilahi umut kemiriyor beynini, geçmişinse karalıyor karaciğerini. Çareyi ayrılıkta, evini anasonda arıyorsun. Solumdaki haz, kalbimdeki sızı sana ulaşınca çarpık adımlar atıyorsun. Halbuki hiçbir göz kararmaz aksini görünce, hiçbir ruh yavaşlamaz dengini bulunca. Sana bunu kimse söylemedi mi?

Canım... Sana sarılmayı öğretmediler mi? Parmak izlerini ateşle kıyaslıyorsun. Şimdilerde bileklerini paralel çizgilerle dolduran elleri küllük çocuk, anlıyorum ki sen, elini sobaya değdirmeden büyümüşsün. Rutubetsiz odalarda masallarla uyumuşsun. Kırıldığın noktada her şey senin dışındayken yaşlarını tutamıyorsun. Hayat tek vuruşta devirmediği gibi ilk öpüşte devrilmiyorsun. Omuzların sağlam, inatla. Gülüyorsun, inatla. Ensene yapışmış kayıplarla yürüyorsun. Doğru kadınlarla yanlış sokakta karşılaşıp dudaklarındaki gerçekliği ölçüyorsun. Aklın hep yerinde, algıların hep açık, dilinin ucundan yalanlar koparıyorsun. Sana Pinokyo'yu anlatmadılar mı?

Canım... Sana hiç şiir yazdırmadılar mı? Aşktan devrilmeyi körlük, aynadakini kötülük sanıyorsun. Boynunda kaç kişinin yitik soluğunu taşıdığından habersizsin. Parmaklarından süzülen kanları, kasıklarına düşen kıvılcımları görmek istemiyorsun. Seninle terlememiş bir vücuda sarılmaktan tiksiniyorsun. Adlarını unuttuğun insanların memelerine bulaştırdığı deri partiküllerini keselerken kimsesiz, daha güzel bir hayat hayali kuruyorsun. Kimsesizliğin korkunç tarafı seni yaralayamaz, kaybedecek hiçbir şeyim kalmadı diyorsun. Her tanıştığın insan seni sonbahara götürsün istiyorsun, herkesin bir yanı orada canım. Herkesin sol yanı yanık. Herkes sola yuvarlana yuvarlana şiir yazıyor kendi baharına. Sana aşkı hecelemediler mi?